Planeta zal eind dit jaar “Reconciliación” (Verzoening) publiceren, de memoires van de emeritus koning Juan Carlos I. Het werk geeft een “gedetailleerd” inzicht in het privéleven van een publiek figuur. Volgens de uitgeverij gaat het om “memoires vol anekdotes, die noch de belangrijkste gebeurtenissen uit de recente geschiedenis, noch de vreugde en het leed van zijn privé- en persoonlijke leven buiten beschouwing laten”.
Een reis die “begint in een land dat verwikkeld is in een broederoorlog, met een jonge Juan Carlos die gebonden is aan een lot dat niet het zijne is, maar die stap voor stap, door duizend complotten te omzeilen en het vertrouwen van de een en de ander te winnen, uiteindelijk de hoofdrolspeler wordt in de radicale transformatie van Spanje tot de moderne en welvarende staat die het vandaag de dag is”.
“Mijn vader heeft me altijd aangeraden mijn memoires niet te schrijven. Koningen biechten niet. En zeker niet in het openbaar. Hun geheimen blijven verborgen in de schaduw van de paleizen. Waarom verzet ik me daar vandaag tegen? Waarom ben ik van mening veranderd? Omdat ik het gevoel heb dat men mij mijn geschiedenis ontneemt”, betoogt Juan Carlos I in het boek.
Volgens Planeta moet het werk, “dat in de ik-vorm is geschreven en waarvan de publicatie op zich al een historische gebeurtenis is”, “deze situatie rechtzetten”. “Als Zijne Majesteit na bijna veertig jaar regeringschap heeft besloten zijn verhaal te vertellen, dan is dat omdat het ballingschap in Abu Dhabi, een deel van de publieke opinie en, waarom niet, zijn eigen fouten uiteindelijk zijn carrière en zijn fundamentele bijdragen aan het succes van de Spaanse democratie hebben overschaduwd”, voegde de uitgever toe.
Het werk speelt zich af tussen de twee ballingschappen die het begin en het einde van zijn leven markeren – het gedwongen ballingschap in Estoril en het vrijwillige ballingschap in Abu Dhabi – en veel van de belangrijkste protagonisten uit de hedendaagse geschiedenis komen erin voor. De vorst, aan het einde van zijn leven en ver van zijn familie, maakt zich klaar om zijn laatste bekentenis af te leggen: “Ik heb geen recht om te huilen”, zegt hij. “Maar hij heeft wel het recht om de verzoening te zoeken met het land dat hij zo liefheeft en mist”, besluit de uitgeverij.
Bron: agentschappen
